Elegia o chłopcu polskim - o płycie pisze G. Benda

Sławomir Zygmunt, dziennikarz, muzyk i wykonawca, przed 30 laty blisko związany ze sceną warszawskiego studenckiego klubu Hybrydy. Ma w swym artystycznym dorobku dwie autorskie płyty („Kiedy idę ulicą” i „Polka dyrektora – piosenki satyryczne”) oraz album „16 x Edward Stachura”. „Elegia o chłopcu polskim” do wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego to kontynuacja fascynacji twórczością polskich poetów, do wierszy których komponował własne melodie. Czemu Baczyński? Może także i dlatego, że dziadkowie Sławka mieszkali w tej samej kamienicy, co poeta (na rogu Podchorążych i Hołówki) i w domu często go wspominano.

Do trzech wierszy ("Elegia o chłopcu polskim", "Piosenka śnieżna żołnierza" i "Kolęda") muzykę skomponował już w wieku 17 lat. W 1984 roku, podczas koncertu w Hybrydach z okazji 40. rocznicy Powstania Warszawskiego, przedstawił osiem, a na wydanej właśnie płycie znalazło się ich 15. I tytuł płyty, i okładka, i powstańcza legenda poety zapowiadają jednorodne kryterium ich wyboru, ale jednak zostajemy zaskoczeni, bo nie mniej w nich o miłości, niż o wojnie. Sławek Zygmunt pozostaje wierny (i dobrze) swemu charakterystycznemu stylowi śpiewnej delikatności, choć w budowanej przez niego muzycznej przestrzeni wyraźnie pobrzmiewają echa muzycznych wpływów folku i rocka lat 60. i 70., muzyki klasycznej i latynoamerykańskiej. Niewątpliwą zaletą, zarówno kompozycji jak i aranżacji, jest to, że dla Sławka Zygmunta kompozytora najważniejszy jest tekst. Pluton, w utworze "Maszeruje pluton", maszeruje naprawdę, "Kolęda" jest kolędą, ale melodie wcale nie tworzą jedynie tła, w czym ogromna zasługa współaranżera - grającego na instrumentach klawiszowych (w tym na ukochanych przez tak wielu z nas organach Hammonda) - Aleksandra Nowackiego, w którego studiu materiał zrealizowano. Akustyczną cegiełkę dołożył do nagrań na swej gitarze Krzysztof Domański, a płyta, choć to „Elegia o...”, tchnie optymizmem.

BUTIK, Grzegorz Benda poleca, Uważam Rze, Nr 9, 2014